VBK Magazine

9 Uitzettengelukt!Endan? Het is een cliché, het uitzetten van spiegel- karper heeft meerdere doelen. Zorgen voor meer diversiteit binnen het karperbestand is er daar één van. Vervolgens mag iedereen ze vangen, er van genieten (en trots op zijn) en uiteraard ook weer terug vrijlaten in het water van herkomst. Voor velen is hiermee de kous af. Voor een klein groepje begint de ‘fun’nu pas: de SKP-fanaten! Het bijhouden, bundelen en analyseren van zoveel als mo- gelijk vangstinfo. Oost- enWest-Vlaanderen zijn hierin koploper (SKP-IJzer was in 2001 dé grondlegger). Al hebben andere provin- cies hun inhaalmanoeuvre ingezet en zitten ze het westen aardig op de hielen. Sterk! In Vlaams-Brabant wordt hoegenaamd niet stil gezeten. De mannen van SKP-Zeekanaal en Leuvense Vaart werken hard, vaak achter de schermen. Op ’t kanaal Brussel-Charle- roi wordt het geduld dan weer erg op de proef gesteld (wachten op die eerste te- rugmelding duurt lang), maar eenmaal de eerste terugvangst een feit is, gaat de bal ongetwijfeld aan het rollen. Ik wens het je toe, Seger! Limburg heeft de pech dat tot deze winter de kaart van éénzomerige karper getrok- ken werd. Met pech bedoel ik: honderden (misschien wel duizenden) karpertjes van 5 à 10 cm vallen echt niet individueel te fo- tograferen, daar is geen beginnen aan. De K1-strategie is daarom (mogelijk) niet min- der lonend, een bepaald percentage groeit echt wel uit tot volwassen karpers. Toch wordt vanaf de winter 2020-2021 de kaart van K3 getrokken, en kan elke uitzetkarper keurig op de foto! Rest er de provincie Antwerpen. Zo luid- ruchtig en fanatiek de gemiddelde RAFC-fan is, zo stil blijft het rond de SKP’s binnen deze provincie. Vast een weloverwogen en gedra- gen keuze. Laten we vooral mekaars ‘strate- gie’respecteren. Doemijmaar ‘streng’. Halfweg januari, van winter geen sprake. Sommigen waarderen die milde tempera- turen, anderen hebben het liever droog en koud. Vraag is, wat heeft zo’n uitzetkar- per nu ’t liefst? Of met andere woorden: is er een relatie tussen het type (verloop van de) winter en de overleving van uitgezette kweekkarpers? Wat zeker is, van zodra de watertempera- tuur onder de 10 graden Celcius daalt, gaat de kweker zijn vijvers afvissen. De karper wordt tijdelijk gestockeerd, maar niet meer bijgevoerd. Bijvoeren betekent immers ont- lasten, en ontlasting zorgt voor een vermin- derde (tot zelfs slechte) waterkwaliteit. Hoe langer zo’n karper op stock zit, hoe meer zo’n karper zijn reserves moet aanspreken. Getuige de vele ingevallen (noem het in- geteerde) buikjes bij uitzettingen op ’t eind van de winter (februari-maart). En wat met die oppervlakkige schade? Die aangetaste slijmhuid? Vervolgens kom je - als kweekkarper - op een nieuw water terecht. Stroming en scheepvaart, check. Maar natuurlijk voed- sel…ho maar! Als de watertemperatuur vervolgens langdurig laag blijft, gaat een karper in rust (in de meeste gevallen vin- den ze vast wel een plaatsje). Of we dit met 100% zekerheid durven stellen? Nee, er spe- len daarvoor te veel factoren mee, de con- dities zijn iedere keer nét weer iets anders. Bij een kwakkelwinter (zoals deze winter, ik schrijf dit stukje op 18 januari ’20) gaat zo’n karper toch aan het zwemmen. Je merkt het trouwens ook op facebook, de wintervangs- ten zwellen plots weer aan. Niet meteen de meest gunstige situatie, zwemmen kost energie en energie vul je aan met voedsel. Op voorwaarde dat dat natuurlijk voedsel voorradig is, natuurlijk. Je kan zelf wel de som maken, een kwakkelwinter is niet met- een de meest gunstige start voor een uitzet- karper. Benieuwd hoe de tweede helft van januari en de rest van de winter evolueert. Afrondend… Hoe hard je ook werk maakt (of juist niet) van monitoren, verlies de schoonheid van elke individuele karper niet uit het oog. Laat je niet (mis)leiden door groeicijfers, wat telt is de beleving bij elke aanbeet. Jouw strijd, jouw beloning. Hou zee! Filip Matthys Winters plaatje (Weesp, februari 2016). Schuilen, of toch gaan zwemmen? Bijnens leverde een mengpartij van drie aparte types