VBK Magazine

53 Papa, ikwil ookkarpers vangen Kleine visjes zijn leuk, maar de piente- re jongeman wil zich graag met het serieu- ze werk bezighouden. De foto’s die ik hem al enkele jaren laat zien zijn hem duidelijk niet ontgaan. In mijn woonomgeving be- vinden er zich wel enkele watertjes waar je in een korte tijdspanne een aantal karper- tjes kan vangen. Op een zondagochtend in de meimaand trekken we er voor het eerst op uit. Gewapend met een hengeltje klas- sieke montage en een penhengel gaan we proberen iets te realiseren. Na een uurtje is het zover en haken we met de penhengel de eerste vis. Aron is helemaal opgewonden en haast zich snel naar het landingsnet. Hij wil absoluut de vis in het net krijgen. Ik over- handig hem even de lichte hengel, waar- door hij voor het eerst kennis maakt met de kracht van een karper. De vis is iets te sterk voor hem, waardoor hij me de hengel als snel teruggeeft. Hij vergewist zich opnieuw over het landingsnet en duwt het nettouw enkele ogenblikken later gezwind onder de vis. Er volgt een zalig fotomoment tussen vis, vader en zoon. We beëindigen de dag met een achttal gevangen karpertjes. Een kind van vier jaar kan zich nog geen hele dag, of zelfs geen halve dag louter con- centreren op één iets. Om wat variatie in te brengen voorzie ik altijd wat speelgoed, vol- doende snacks en iets lekkers om te drin- ken. Op die manier kan ik mijn zoontje een hele dag entertainen. Om de ervaring van het karpervissen nog realistischer te maken, plaats ik regelmatig een brolly, waar hij ’s middags dan een dutje in kan doen. Vader- zoonmomenten De interesse voor het vissen had hij al, de echte introductie verliep meer dan ge- slaagd. Ondertussen kochten we een vis- verlof voor een plaatselijke wedstrijdvijver, quasi helemaal gevuld met karpertjes tus- sen drie en acht kilogram. Op een halve dag vang je hier makkelijk een tiental vissen. Aron wil tegenwoordig haast elke week met zijn papa gaan vissen. Hij wilde ook al snel dezelfde groene kledij dagen om zich volle- dig te kunnen weerspiegelen aan de ande- re vissers. Zo gezegd, zo gedaan, bestelde ik via het internet een donkergroene jog- ging met een leuk opschrift van een grote spiegelkarper. Wanneer we afspreken om samen weer op pad te gaan, verschijnt er een sponta- ne glimlach. Dat doet me uiteraard erg veel plezier. Mijn partner en ik hebben besloten dat hij zo snel mogelijk moet leren zwem- men. Een kind aan het water houdt altijd ri- sico’s in. Je kan hem gewoon niet uit het oog verliezen. Onze zoon mag en zal uiteraard ook ande- re sporten beoefenen. Wie wil nu niet dat één van zijn kinderen de nieuwe Hazard of Lukaku wordt? Maar het is natuurlijk geen geheim dat ik er van droom om hem la- ter (binnen enkele jaren) mee te nemen en te betrekken in mijn eigen visserij. De toe- komst oogt mooi en het doet me erg veel plezier dat mijn zoon nu al bijzonder veel enthousiasme toont. Michael en Aron Aubry Op weg naar avontuur Vader en zoonmomenten