VBK Magazine

52 Mijn passie voor het vissen is niet ontstaan door mijn vader. Die heeft me heel veel bij- gebracht en is erg belangrijk in mijn le- ven. Maar met het vissen heeft hij helemaal niets. Mijn eerste kennismaking met onze hobby heb ik te danken aan een oom. Deze nam me regelmatig mee naar het plaatselij- ke kanaal, waar ik dan uren lang samen met hem aan het water vertoefde. Mijn interes- se werd gewekt en stilaan werd ik een ras- echt vissertje. Zoveel jaren later ben ik van een allroun- der, geëvolueerd naar een karpervisser pur sang. Ondertussen ben ik zelf vader gewor- den en nam ik mijn zoon Aron al enkele maanden geleden voor het eerst mee naar de waterkant. Passie Er gaat geen dag voorbij of we denken wel even na over onze visserij. Zoiets is eigen aan iemand die een hobby op een passione- le manier beleeft. Het spreekt voor zich dat ik deze beleving eveneens wil overbrengen naar mijn zoon. Hij heeft zijn papa de afge- lopen vier jaren regelmatig voor een peri- ode zien vertrekken, gaandeweg begint hij meer en meer te beseffen wat ik daadwer- kelijk ga doen. De kleine peuter is onder- tussen vier jaar en vraagt regelmatig aan papa of hij mee mag gaan vissen. Hij kent ondertussen het fenomeen van bootje va- ren, tentje slapen, karpers vangen en koken aan de tent helemaal van buiten. Wanneer hij mijn verhalen aanhoort, kan ik hem he- lemaal enthousiasmeren en ontstaat er een spontaan pretgezichtje. En ja hoor, hij pikt het snel op. Hij kan een schubkarper al on- derscheiden van een spiegelkarper. Voorhet eerst samenop pad In het voorjaar van ’19 achtte ik hem rijp ge- noeg om voor het eerst met papa naar het water te trekken. Ik nam me voor om een aantal uurtjes met hem naar een plaatse- lijke parkvijver te gaan om wat voorntjes te vangen. Dit lukte aardig. Wormpjes voe- deren, visjes aaien, visjes in het emmertje aanschouwen, het verliep geweldig. De dag nadien wilde hij alweer teruggaan. We doen het enkele malen op deze manier en bele- ven een prachtige tijd. Tijdens ons laatste bezoek aan de parkvijver werd ons voorn- lijntje tot tweemaal toe afgebroken door de aanbeet van een karper. Aron vond dit erg fascinerend en wilde nu naar eigen zeggen ook karpers gaan vangen. Samen op pad zo vader, zo zoon